Zestawy do wspinaczki
Chociaż większość osób decyduje się na zakup poszczególnych akcesoriów do wspinaczki w miarę możliwości finansowych, to jednak istnieje bogata oferta w zakresie kompletnych zestawów wspinaczkowych. Taki sprzęt wspinaczkowy najczęściej jest wyposażony w niezwykle wiele elementów, które sprawiają, że można skonstruować samodzielnie na przykład na drzewie miejsce do doskonałej rozrywki. Zestawy do wspinaczki najczęściej są powiązane ze wspinaczką na specjalnych ściankach i inwestycja w taki komplet jest opłacalna zwłaszcza wtedy, gdy planujemy otworzyć tego rodzaju miejsce dla pasjonatów tego sportu. Zakup całego zestawu może pozwolić nam na zgromadzenie wszystkich potrzebnych części od razu, z czym mógłby być problem, jeśli nie jesteśmy zbyt zorientowani w tym temacie.
Technika asekuracji
Wspinanie z własną asekuracją wymaga znacznie większego doświadczenia niż wspinaczka sportowa. Prócz umiejętności wspinaczkowych wymagana jest wiedza z zakresu poprawnego zakładania punktów asekuracyjnych.
Do budowy przelotów podczas wspinaczki z własną asekuracją używa się kości biernych oraz mechanicznych (friendów), osadzanych w szczelinach i otworach skalnych, a także pętli zakładanych na turniczki lub duże bloki skalne, względnie przeciąganych przez skalne ucha. Poprawnie osadzony przelot powinien wytrzymać udar dużej siły działającej z określonego kierunku przy ewentualnym odpadnięciu, a ponadto nie powinien wypaść przy lekkich szarpnięciach w szerszym zakresie kierunków, związanych z ruchem liny przy wspinaniu się ponad osadzonym przelotem. Osadzanie kości w szczelinie skalnej w taki sposób, by ograniczyć ryzyko przypadkowego wypadnięcia, nazywane jest zacieraniem. Do wyjmowania zatartych kości (a także głęboko wsuniętych friendów) używa się jebadełka. Do przenoszenia dużej ilości szpeju, nieodłącznie towarzyszącemu wspinaczce z własną asekuracją, używa się szpejarek.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Asekuracja_w%C5%82asna
Asekuracja
Asekuracja własna (inaczej tradycyjna) ? jest to rodzaj asekuracji we wspinaniu polegający na stosowaniu własnych, samodzielnie instalowanych punktów asekuracyjnych, w odróżnieniu od punktów zamontowanych w skale na stałe.
Podczas pokonywania drogi wspinaczkowej z własną asekuracją, prowadzący osadza przeloty i wpina do nich linę za pośrednictwem ekspresów lub karabinków. Po zakończeniu prowadzenia, przeloty te są demontowane ? bądź przez drugiego, bądź ze zjazdu.
Drogi skałkowe pokonywane w całości z asekuracją własną są żargonowo nazywane tradami (od Trad., z angielskiego Traditional climbing) lub drogami dla smakoszy (DDS). Przeciwieństwem takich dróg są drogi obite, wyposażone w komplet stałych punktów asekuracyjnych, takich jak spity, ringi lub stałe haki. Kompromisem pomiędzy tymi rodzajami dróg jest asekuracja mieszana, polegająca na umieszczeniu stałych przelotów jedynie w miejscach nieasekurowalnych tradycyjnie ? pozostałe przeloty należy osadzać samodzielnie.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Asekuracja_w%C5%82asna